Een onverwachte vondst veranderde het rustige boerenleven in Zuid-Frankrijk in een nachtmerrie. Wat doe je als je plots een goudmijn ontdekt — en de overheid eist het direct op?
Inhoud
- Met lege handen na een gouden vondst
- Waarom moeten boeren hun bezit opgeven bij goudvondst?
- Waar zit goud in Frankrijk?
Frankrijk is voor velen misschien geen land dat je direct met goud associeert, maar eens in de zoveel tijd schudt een ontdekking de regio flink op.
Voor Marianne Delcourt — eigenaresse van een biologische boerderij in Occitanië — begon alles heel onschuldig: op zoek naar water, vond ze onder haar akkergrond iets waarvan iedere Nederlander stil zou worden. Ze stuitte op een goudader van wel zeven ton — niet gewoon wat goudstof, maar een fonkelende mijn diep onder haar wortels.
Wat begon als een droomscenario voor Delcourt, draaide snel uit op een drama. Door een oude Franse wet is alles in de grond eigendom van de staat. Dus, voordat Marianne het goed en wel besefte, stond de overheid op haar erf — en was ál haar harde werk, letterlijk, ondergraven.
Met lege handen na een gouden vondst
Het besluit om de boerderij af te pakken, werd verdedigd met “het algemeen belang” en nationale veiligheid. Marianne bleef sprakeloos achter.
“Ik dacht echt dat dit een zegen zou zijn, maar het voelt als een vloek. Ruim 20 jaar heb ik alles gegeven aan de aarde, aan gezonde producten, aan de gemeenschap — en nu moet ik alles opgeven alsof het niets was, omdat er goud onder mijn voeten blijkt te zitten?”, vertelt Marianne aan Nice-Matin.
De harde aanpak van de Franse overheid veroorzaakte woede bij de lokale gemeenschap, die zich jarenlang had ingezet op haar erf. Petities, protesten, discussies op regionale radiozenders — het is hét gesprek van de dag in het dorp. Maar voorlopig lijkt terugkrijgen van haar land een illusie.
“Het voelt alsof alles waar ik twintig jaar voor gezwoegd heb niet opweegt tegen een klompje goud.” Soms is rechtvaardigheid zoek — zeker als oude wetten je inhalen.
Waarom moeten boeren hun bezit opgeven bij goudvondst?
Veel Nederlanders denken dat wat op je erf ligt, ook echt van jou is. Niet in Frankrijk: daar bepaalt de mijnwet letterlijk dat alles onder de oppervlakte — dus olie, gas, steenkool en ook goud — in feite de schatkist van het land toebehoort. Boeren mogen de grond wél bewerken, maar bij vondst van iets waardevols wordt het direct een zaak van de staat.
Een bekend voorbeeld is Michel Dupon: ook hij vond goud op zijn familiegrond in Auvergne, midden tussen de kastanjebomen. De waarde? Geschat op ruim 4 miljard euro! Maar zelfs toen experts zijn vondst bevestigden, mocht Michel er geen cent aan verdienen. Uitbetaling? Ho maar — Dupon is zijn grond nu zelfs kwijt.
Waar zit goud in Frankrijk?
Voor wie het tóch niet kan laten dromen: de bekende goudregio’s in Frankrijk zijn de Pyreneeën — rivieren als de Têt, Garonne en Nest zijn klassiekers onder ‘goudzoekers’. In Bretagne ligt het “Gouden Driehoek”, terwijl de Alpenrivier Durance en de Isère berucht zijn om hun minuscule vlokken. Op Franse TikTok-kanalen zijn de verhalen over goudkoorts niet meer weg te denken — maar reken niet op een fortuin, want de kans dat je het mag houden, is miniem.
Korte tip mocht u ooit op vakantie gaan in Frankrijk: een beetje goudpannen aan een rivier is toegestaan — maar grote vondsten zijn direct staatsbezit.
Tot slot
Deze zaak wakkert discussies aan over eigendomsrecht en eerlijkheid — ook in Nederland volgen boeren en juristen de uitspraak met argusogen. Want stel: u vindt gas, goud of lithium op eigen grond, bent u er dan hier wél zeker van dat het van u is? In Frankrijk, weten we nu zeker, geldt: wat blinkt, is zelden helemaal van jou.
