Heeft u het al gemerkt? In 2025 is zestig zijn allang geen synoniem meer voor achteruitgang – het is juist het begin van iets nieuws. Onlangs werd ik nog verrast: mijn tante uit Rotterdam schreef zich bij 68 jaar in voor een duikcursus bij Nemo33 in Brussel. Dat zette mij aan het denken over al die onzichtbare grenzen rondom leeftijd die we onszelf vaak opleggen. Iedere keer als iemand zijn zestigste ‘overslaat’, stuur ik tegenwoordig steevast hetzelfde berichtje: vier je dag en zet een streep door patronen die je ongemerkt tegenhouden. Op basis van inzichten uit Personal Branding en veel gesprekken met leeftijdsgenoten, zette ik acht gewoontes op een rij die ons gelukkig maken – als we ze laten varen. En ja, soms zijn die makkelijker gezegd dan gedaan.
Inhoudsopgave
Beperk jezelf niet door een jaartal
Het verbaast mij telkens weer hoeveel mensen rond hun zestigste zichzelf opeens allerlei grenzen opleggen – “leren is toch niet meer voor mij”, dat soort uitspraken. Herkenbaar? Misschien wordt het tijd om dat stemmetje te negeren. elke dag kent zijn eigen leermoment — en leeftijd? Dat is écht geen excuus om het niet te blijven proberen of ontdekken.
Accepteer dat tijd verstrijkt – en wat nu?
Nostalgie is soms net een oude jas die fijn zit maar eigenlijk niet meer past. Als ik soms verlang naar het zorgeloze van vroeger, vraag ik mezelf: “Welk nieuw avontuur biedt juist vandaag?” Accepteren dat het leven verandert, opent ruimte voor ervaringen die blijven prikkelen. Het is niet weggooien wat was, maar ruimte maken voor wat mogelijk is.
Zorgen voor je lichaam: plicht of bewuste keuze?
Eerlijk is eerlijk — ik heb mijn dagelijkse wandeling ook weleens overgeslagen omdat “ik het te druk had”. Gek genoeg blijkt sporten zelf het nuttigste wat je kunt doen. In 2025 weten we: een gebalanceerd eetpatroon, een beetje beweging en aandacht voor je lijf maken het verschil voor je hart, immuunsysteem én brein. Uw toekomstige ik zal u dankbaar zijn — daar is simpelweg geen twijfel over.
Wrok: je zwaarste bagage
We dragen allemaal oude teleurstellingen met ons mee – de vraag is alleen: hoe lang nog? Wat ik ontdekte: loslaten betekent niet dat pijn of verdriet nooit heeft bestaan, maar het geeft ruimte voor kalmte en een positievere omgang met anderen. Misschien gooit u vandaag wat oud zeer overboord en merkt u straks pas hoeveel lichter u zich voelt.
Dankbaarheid: het trucje dat je helpt waarderen wat je hebt
Er zijn ochtenden waarop ik dankbaar ben voor niets meer dan de geur van verse koffie van de lokale koffiebar (die op de hoek, bij de tramhalte — Branie in Amsterdam is m’n favoriet). Dat kleine gevoel tilt meteen je hele dag op. Richt je op wat je al hebt, in plaats van te blijven vergelijken of verlangen. Het brengt rust, zonder dat je het echt doorhebt.
Vergeten passies? Waar is de vonk gebleven?
Laatst haalde ik mijn oude gitaar uit het stof. Na drie valse noten wist ik weer: ik speel niet voor het resultaat, maar om het plezier. U hoeft niet meteen aan aquarel of vioolles – denk eens terug aan wat u ooit leuk vond: tuinieren, sudoku’s of schilderen – en begin gewoon weer. daar komt vaak de echte energie vandaan.
Leef in het nu: beste vaccin tegen ‘Wat als?’-denken
Verdwalen in oude fouten werkt een beetje als een slechte remake van een film die je al kent. Veel slimmer: focus op waar u nú iets van kunt maken. Zichzelf opnieuw uitvinden is geen verloochening van het verleden, maar het benutten van die bagage om uw eigen pad verder uit te bouwen.
Iedereen willen pleasen? Liever niet.
Ik heb zelf de kunst van ‘nee’-zeggen pas recentelijk leren waarderen. Het voelde eerst bijna onmogelijk — tot ik zag dat voor jezelf kiezen niet egoïstisch is, maar gezond. Durf uw grenzen aan te geven. Wie voor zichzelf zorgt, kan er verrassend vaak op uit in plaats van uitgeblust thuisblijven.
Tot slot
Elke gewoonte die u loslaat, is een stap dichter bij energie, helderheid en oprechte levenslust. Ik weet nu al wat ik straks niet meer meeneem – zelfs al heb ik nog even te gaan tot mijn zestigste. En u? Deel gerust hieronder welke patronen u vandaag achterlaat, zodat we samen (nog) meer uit de komende jaren halen.
