Introductie van de ontwikkeling
Voor het eerst is het wetenschappelijke team er in geslaagd om in een laboratoriumsynthetische omgeving embryo’s van de Iberische lynx te creëren. Deze doorbraak kwam tot stand door gebruik te maken van reproductieve cellen afkomstig van overledene vrouwtjes, die betrokken waren bij ongevallen. De sperma werd bewaard in een cryogene opslagbank van de soort, wat het potentieel biedt om de genetische diversiteit van deze bedreigde diersoort te behouden.
Onderzoek en publicatie
De resultaat, gepubliceerd in het tijdschrift Theriogenology Wild, werd geleid door onderzoekers van het Museo Nacional de Ciencias Naturales (MNCN) van het Consejo Superior de Investigaciones Científicas (CSIC), samen met specialisten van de Faculteit der Diergeneeskunde aan de Universidad Complutense de Madrid (UCM).
背景informatie over de Iberische lynx
Volgens het MNCN is de Iberische lynx (Lynx pardinus) een inheemse soort van het Iberisch schiereiland. In slechts twintig jaar tijd nam de populatie in het wild toe van minder dan 100 exemplaren in 2002 tot meer dan 2.000 in 2024. Deze gegevens komen van het Ministerie voor de Ecologische Transitie en de Demografische Uitdaging (MITECO).
De soort is veranderd van een status van ‘kritisch bedreigd met uitsterven’ naar ‘waarschijnlijk kwetsbaar’ volgens de Internationale Unie voor Natuurbescherming (IUCN).
Genetische diversiteit en risico’s
Door verlies van genetische variatie lopen de lynx-en het risico op inteelt, omdat ze zich dan alleen associëren met dieren van dezelfde voorouder. Dit verhoogt de kans op ziekten en vermindert hun voortplantingsvermogen, wat een bedreiging vormt voor hun overleving. Reproductietechnieken kunnen deze problemen wellicht mitigeren.
Bijdrage aan behoudprogramma’s
Dit onderzoek biedt nieuwe opties voor het conserveringsprogramma van de lynx. Het maakt het mogelijk om nakomelingen voort te brengen die onder normale omstandigheden niet zouden kunnen reproduceren. Dit kan het geval zijn omdat dieren vroegtijdig overlijden of vanwege gedragsproblemen die het paren bemoeilijken, zoals uitgelegd door Eduardo Roldán, een wetenschapper van het MNCN en co-director van de studie.
Bereiken van de resultaten
De onderzoekers slaagden erin om embryo’s te produceren uit reproductieve cellen van overleden vrouwtjes en sperma dat in cryosecties was bewaard. Hierdoor wordt de reproductieve waarde van dieren die om uiteenlopende redenen niet meer leven, hergebruikt.
Verzameling en opslag van reproductiemateriaal
Het sperma werd verzameld via samenwerking met fokcentra voor de lynx in Spanje en Portugal, waar het werd bewaard in de Bank voor Genetisch Materiaal en Wild Weefsels van het MNCN. Voor de vrouwtjes werd de benodigde weefselmateriaal gehaald uit centra voor de terugkeer van wilde fauna die het lynx-behoud ondersteunen.
Het nemen van monsters vereiste de afstemming tussen regio’s Andalusië, Castilië-La Mancha en Extremadura, evenals de coördinatie met het Ministerie voor de Ecologische Transitie en de Organisatie voor Nationale Parken.
Methoden en technische aanpak
Nadat de monsters verzameld waren, werden de ovaria ingevroren om hun maturatie te ondersteunen. Vervolgens werden ze bevrucht door inseminatie om embryo’s te creëren, die daarna werden geïsoleerd via vitrificatie en opgeslagen in het biobank van het MNCN. Volgens María Jesús Sánchez Calabuig, professor aan de UCM en co-director van de studie, is de timing van het jaar een belangrijke factor voor het succes, omdat de best resultaten werden behaald in de herfst en winter, wanneer lynx zich paren.
Echter, ze benadrukt dat het slagingspercentage nog lager is dan bij huiskatten, die als modelorganisme worden gebruikt. Een van de beperkingen is de tijd tussen het detecteren van ongevallen bij vrouwtjes en het terugvinden van de ovaria. Het team onderzoekt daarom alternatieve methoden voor het verkrijgen van eicellen.
Toekomstige stappen en toepassingen
Volgens Ana Muñoz Maceda, promovenda aan de UCM en hoofdonderzoeker van het project, wordt gewerkt aan methoden om de embryo’s later over te plaatsen in draagmoeders. Dit proces zal de genetische variatie van de soort verder versterken en het voortbestaan ondersteunen.
De voorlopige resultaten tonen dat, hoewel de technieken nog verbetering behoeven, reproductieve biotechnologie een waardevol instrument kan worden binnen het conserveringsprogramma. Het helpt de genetische duurzaamheid van de soort op de lange termijn te waarborgen.
