De discussie in het parlement over de herdenking van een historisch evenement
Op donderdag vindt in de Defensiecommissie van het Lagerhuis een debat en stemming plaats over een voorstel van de partij Vox. Het voorstel roept de regering op om educatieve activiteiten te organiseren, zoals cursussen, conferenties, seminars, debatuurais en tentoonstellingen. Het doel is om de honderdste verjaardag van de landing in Alhucemas op passende wijze te herdenken. Dit historische moment wordt erkend als de eerste moderne amfibische landing en wordt gekenmerkt door het beëindigen van de Rif-oorlog.
De precieze omstandigheden rondom de landing in Alhucemas
Volgens een voorstel dat door Europa Press is opgepikt, schetst Vox een overzicht van de gebeurtenissen die leidden tot de landing op 8 september 1925. Dit evenement markeert een keerpunt in het conflict tussen Spanje en Marokko dat begon in het begin van de 20e eeuw.
De oorlog was een onregelmatige strijd waarin Spaanse troepen voortdurend werden aangevallen en in hinderlagen werden gelokt door Riffijnse strijders, die de Spaanse overheersing, zoals vastgesteld door het Verdrag van Algeciras, niet erkenden. Een van de meest beslissende gebeurtenissen was de catastrophe van Annual in 1925, waarbij het Spaanse leger meer dan 10.000 soldaten verloor aan het guerrillaleider Abd El Krim en zijn aanhangers.
Strategische offensieve aanpak en de innovatie in militaire tactieken
De beslissing van Spanje om een grootschalige militaire offensief te lanceren, betekende een doorbraak in de strategie. De kern van de campagne was een amfibische landing die een grote invloed had op militaire tactieken. Volgens Vox was dit de eerste operationele landing ooit in de moderne geschiedenis, waarbij land-, zee- en luchtmacht samenwerkten in een gecoördineerde actie. Dit zette een precedent voor later gebruik, zoals tijdens de Tweede Wereldoorlog.
De betekenis en impact van de landing in Alhucemas
Vox benadrukt dat de landing in Alhucemas een cruciale operatie was die Spanje in staat stelde om zijn controle over het Marokkaanse protectoraat te verstevigen en de Rif-rebellie neer te slaan. Het succes was te danken aan nauwkeurig geplande tactieken, samenwerking met Frankrijk en innovatieve militaire methoden, zowel op land, op zee als in de lucht, aldus de partij. Bovendien markeerde deze operatie een precedent dat de geschiedenis inging als een van de eerste moderne amfibische aanvallen.
Het voorstel onderstreept dat de honderdste verjaardag een gelegenheid biedt om de moed en opoffering van de Spaanse soldaten, marine- en luchtvaartpersoneel te erkennen. Het belang ligt in het verder verspreiden van het militaire en strategische erfgoed dat door deze gebeurtenis is nagelaten, vooral voor toekomstige generaties.
Volgens Vox moet de Spaanse samenleving dit historische feit kennen en waarderen, als uitdrukking van de inzet en toewijding van Spanje in de verdediging van nationale belangen en soevereiniteit. Het artikel 46 van de Grondwet bevestigt dat overheidsinstanties de verantwoordelijkheid hebben om het Spaanse erfgoed te behouden en te versterken.
De Regelementen van het Spaanse leger onderstrepen dat het leger erfgenamen zijn van een glorieus militaire verleden en dat het eren van de helden die dit verleden hebben gevormd, niet alleen een plicht, maar ook een stimulans is voor het voortzetten van deze traditie.
Toch heeft de erkenning van deze militaire operatie in de loop van de tijd een sluier van vergetelheid gekregen. Dit komt doordat de ideoloog ervan later een dictator werd—Miguel Primo de Rivera—en de belangrijkste commandant, generaal José Sanjurjo, een van de steunfiguren was van de staatsgreep van Francisco Franco.
