Voorwoord en hoofdonderwerpen
Op donderdag jongstleden heeft er in RTVE een verkiezingsdebat plaatsgevonden, gericht op de verkiezingen in Extremadura die gepland staan voor aanstaande zondag, de 21e. Tijdens deze sessie stonden onder andere de beschuldigingen tussen partijen, de mogelijke coalities na de verkiezingen en de situatie van de regio’s op het gebied van publieke diensten centraal.
Het debat werd geleid door Xabier Fortes en duurde 75 minuten. De deelnemers waren kandidaat-gouverneurs voor de Junta from het PSOE, Vox en Unidas por Extremadura: Miguel Ángel Gallardo, Óscar Fernández Calle en Irene de Miguel. Een opvallende afwezige was María Guardiola, de kandidaat van de Volkspartei (PP), die de uitnodiging afwees. Haar afwezigheid werd door de andere deelnemers bekritiseerd.
Belangrijkste discussiethema’s
Standpunten over belangrijke kwesties
Tijdens het gesprek gaven de kandidaten hun mening over onderwerpen zoals de voortzetting van Almaraz, de toekomst van het landelijk gebied, belastingen en de ontwikkelingen in de gezondheidszorg. De discussie werd gekenmerkt door scherpe uitwisselingen, vooral tussen Gallardo en Calle over beschuldigingen en politieke strategieën.
Beschuldigingen en verdedigingen
Óscar Fernández Calle uit Vox beschuldigde Gallardo herhaaldelijk van betrokkenheid bij een strafzaak wegens het inhuren van de broer van Pedro Sánchez tijdens het presidentschap van Gallardo in de Diputación van Badajoz. Calle beweerde dat Gallardo onschuldig was, terwijl hij beweerde dat het proces gebaseerd was op valse beschuldigingen en ongegronde aantijgingen. Gallardo verdedigde zich door te stellen dat de beschuldigingen bedoeld waren om de discussie te vertroebelen en te negeren dat het bewijs voortkwam uit een niet-onderbouwde klacht.
Coalitievoorkeuren en strategische allianties
Persoonlijke voorspellingen en politieke strategieën
Gallardo voorspelde dat een coalitie tussen María Guardiola en Óscar Fernández Calle waarschijnlijk was, hoewel hij suggereerde dat voor Guardiola het aangaan van overeenkomsten mogelijk iets duurder zou uitvallen. Hij stelde voor dat hij bereid was om te regeren met een “linkse meerderheid” mocht het aantal zetels dat hij nodig had daar voldoende voor zorgen.
De kandidaat van Unidas por Extremadura, Irene de Miguel, benadrukte dat haar doel was om de leiding te nemen van het ‘progresistische blok’. Ze waarschuwde dat sommige partijen, zoals Gallardo, misschien een stap opzij moesten zetten, afhankelijk van de uitkomst van de verkiezingen, vooral door overwegingen zoals hun juridische status en hun toegang tot de parlementen.
Opvattingen over mogelijke coalities
De standpunten over post-verkiezingscoalities varieerden. Gallardo vermoedde dat Guardiola en Fernández Calle wellicht samen zouden gaan regeren, een mening die de andere kandidaten deels onderschreven. Irene de Miguel en Gallardo zeiden beide dat als er een meerderheid kwam, die mogelijk door links gevormd zou worden, en dat zij daar voorstander van waren; Calle speelde zijn kaarten nog even niet uit, omdat hij afwachtte wat de uitslag zou zijn.
Messages aan de kiezers
Gallardo verklaarde dat hij president wil worden om het verloren vertrouwen en de achterstand weg te werken. Hij benadrukte dat de vorige verkiezingen door een pact tussen PP en Vox verloren gingen en dat de huidige PP-kandidaat, María Guardiola, niet bereid was om haar beleid te verdedigen tijdens het debat.
Fernández Calle herinnerde eraan dat de kiezer in 2023 voor verandering stemde, vooral om corruptie zoals die van Sánchez en Gallardo te bestrijden. Hij bespotte Guardiola, omdat zij volgens hem de afspraken doorbrak door een overeenkomst te sluiten met Sánchez over migranten en minderjarigen in Extremadura. Hij stelde dat zijn partij betrouwbaar was.
Irene de Miguel stelde dat haar ambitie was om de waardigheid van Extremadura te herstellen, een regio die volgens haar al jaren wordt achtergesteld en uitgemergeld. Ze waarschuwde dat het toekomstbeeld van publieke diensten op het spel staat, omdat de rechterzijde probeert de samenleving te privatiseren en te commercialiseren.
Economie, sociaal beleid en democratische vernieuwing
De drie kandidaten bespraken hun beleidsstandpunten over onder andere economie, energie, sociale politiek en democratische hervormingen. Daarbij kwam voortdurend de corruptie ter sprake en werd benadrukt dat de volkszijde beschuldigd wordt van het tekortschieten in het beschermen van vrouwen en het privatiseeren van gezondheidszorg.
Gallardo beweerde dat Guardia en Vox de sociale politiek hebben geschaad en waarschuwde dat een volledige voortzetting van de huidige regeringsstijl zou leiden tot het einde van publieke diensten als rechten. Hij beloofde onder andere de primaire gezondheidszorg binnen 48 uur te garanderen en salarissen van docenten te harmoniseren.
Fernández Calle veroordeelde de houding van PSOE en Unidas, omdat hij beweerde dat ze niet echt voor vrouwen opkomen, door bijvoorbeeld voortvluchtigen vrij te laten. Hij beloofde de gezondheidszorg en het onderwijs te verbeteren door het geld weg te halen uit niet-essentiële uitgaven.
De partij van Irene de Miguel richtte zich op het herstellen van de openbare gezondheidszorg, het gratis maken van schoolkantines en het verbeteren van de salarissen en financiering van de universiteit.
