De politieke discussies rond de Spaanse landbouwwetgeving in het Congres

Afgewezen wetsvoorstel voor steunmaatregelen in de landbouwsector

Het Spaanse Congres heeft recentelijk een voorstel van de Partido Popular (PP) afgewezen dat bedoeld was om fiscale steun te bieden aan landbouwers. Dit voorstel was gericht op het verlichten van de productiekosten in de landbouw door middel van een reeks fiscale maatregelen, waaronder het toepassen van het minimumbedrag van de btw op energie en aankoopkosten van producenten voor landbouw, veeteelt en bosbouw.

Het plan had tot doel de voedingssector in Spanje te positioneren als een strategisch en essentieel onderdeel van de economie. Ondanks dat het voorstel steun kreeg van partijen zoals Junts en de Navarroistische partij UPN, stemden de meerderheid van de congresleden, waaronder de sociaaldemocratische partij PSOE en de linkse coalitie Sumar, tegen de invoering ervan. Vox koos voor een onthouding, waardoor het voorstel niet werd aangenomen.

Debat over de sector en het landbouwbeleid

Tijdens de bespreking van het voorstel ontstonden er duidelijke conflicten tussen de PP en Vox over de situatie in de primaire sector. Vox en partijleider Santiago Abascal riepen de PP op om de landbouwers met rust te laten en zich niet te mengen in de beleidsinitiatieven vanuit Brussel. De PP-woordvoerder in de Commissie Landbouw, Javier José Folch, beschuldigde Vox ervan populistisch te zijn en verwijderde zich van de positie van de partij door te stellen dat Vox bij eerdere regeringen en in de landbouwsector had kunnen handelen, maar dat zij daarvoor niet had gekozen.

Folch noemde Vox populistisch omdat zij eerder in de regeringen de kans hadden gehad zaken voor de primaire sector te verbeteren, maar dat zij ‘wegliepen’ en zich in plaats daarvan op oppositiewaarden richtten. Vox-woordvoerder Ignacio Hoces verdedigde vervolgens dat het voorstel van de PP hypocriet was, aangezien zij in Brussel meewerkten aan beleid dat de exploitanten in de landbouwsector beperkingen oplegde en milieuregels voorschreef die de Spaanse arbeiders negeerden. Hij stelde dat Spaanse producenten onder onrealistische regels moesten werken terwijl buitenlandse producenten zonder regels konden opereren.

Verzet van de linkse partijen en verschillende standpunten

De sociaaldemocraat Trinidad Carmen Argota kondigde haar partij aan dat het voorstel werd afgewezen omdat het geen nieuwe instrumenten toevoegde, te laat was, bestaande maatregelen dupliceerde en vooral bedoeld was om lawaai te maken in plaats van problemen op te lossen. Toni Valero van Sumar betoogde dat de wet van de PP geen duidelijkheid gaf aan boeren noch consumenten, en enkel ideologieën van de markt bevorderde.

Verschillende andere partijen uitten kritische meningen over de wetsvoorstel. Mikel Otero van Bildu noemde de wet ideologisch en nutteloos, terwijl Teresa Jordá van ERC haar stem op tegen het voorstel uitbracht vanwege het gebrek aan verplichtingen en middelen dat het voorschreef. Martina Velarde van Podemos uitte haar kritiek omdat zij vond dat de partij op een inconsistente wijze beweerde de primaire sector te willen beschermen terwijl in regeringsgebieden zoals de macroscholen de situatie juist verslechterde.

Positieve elementen en kritiek van het PNV

Het regionale PNV uitdeelde positieve punten, zoals het gebruik van waarschuwingsmechanismen, verlaging van btw op inputs en het stimuleren van toegang voor boeren tot de koolstofmarkt. Tegelijkertijd waarschuwde het dat de wet een centralistische aanpak had, doordat zij via artikel 149.1 van de Spaanse grondwet probeerde een economische planning op staatsniveau te rechtvaardigen.

De afgevaardigde Isidre Gavín van Junts uitte ook kritiek op de wet, omdat hij deze als te algemeen en onduidelijk bestempelde. Hij beschuldigde het alternatief van de partij van Feijóo ervan vooral een ‘bestuursgouvernement’ te zijn die Europa en een ministerie voor landbouw slechts laat ‘besturen zonder echt iets op te lossen’.