Inleiding: de context van de recente politieke veranderingen
Op 22 december 2025 hield de Spaanse premier Pedro Sánchez een toespraak in het Palacio de la Moncloa, waarin hij nieuwe benoemingen aankondigde en de politieke koers van de regering verder zette. Deze recente beslissingen waren onderwerp van discussie, vooral binnen de oppositie, die de keuzes van de premier scherp bekritiseert.
De kritiek van de Partido Popular op de benoemingen
De Partido Popular (PP) beschuldigt Sánchez ervan benoemingen te maken die doordrenkt zijn van corruptie en maatschappelijke schandalen die het PSOE, de socialistische partij van de premier, verder onder druk zetten. Ze vinden dat Sánchez werkt aan de opvolging van Emiliano García-Page door de voormalige burgemeester van Toledo, Milagros Tolón, te nomineren als minister van Onderwijs.
Daarnaast werden Elma Sáiz en Pilar Alegría benoemd tot respectievelijk woordvoerder van de regering en kandidaat in Aragón. De PP stelt dat Sáiz betrokken was bij de toewijzing van overheidsopdrachten aan een corrupt netwerk onder leiding van Santos Cerdán, terwijl Alegría geassocieerd wordt met een incident waarbij zij, volgens de oppositie, het machismo binnen de PSOE lijkt te ondersteunen.
De partij uit kritiek op Alegría vanwege haar ontmoetingen met Paco Salazar, voormalig adviseur in Moncloa, waarbij zij betrokken was bij een incident dat werd vertraagd door beschuldigingen van seksuele intimidatie.
Internationale context en de positie van Castilla-La Mancha
Volgens de oppositie is de benoeming van Milagros Tolón, die tot 2023 burgemeester van Toledo was en nu door Sánchez als strategische zet wordt gezien in de opvolgingsstrijd van García-Page, niet de juiste keuze. Zij beschouwen haar benoeming als een poging om een interne rivaliteit binnen de regio te managen.
De PP benadrukt dat in plaats van García-Page te vervangen, Sánchez beter zou kunnen overwegen dat de meest logische opvolging zijn eigen positie is, vooral gezien de recente verkiezingsuitslagen.
De interpretatie van de verkiezingsresultaten in Extremadura
De oppositie stelt dat Sánchez de uitslagen in Extremadura verkeerd interpreteert. De Socialistische Partij (PSOE) verloor er met een “historische afstraffing” door een kandidaat te kiezen die volgens hen geassocieerd wordt met corruptie. Zij voorspellen dat vergelijkbare resultaten ook in Aragón zullen worden behaald, waar Alegría in dezelfde campagne betrokken was.
Soms wordt gesuggereerd dat de nederlaag niet betekent dat Spanje rechts beweegt, maar dat de PSOE zich meer naar links heeft afgezonderd, waardoor de Partido Popular juist terrein wint. De regio’s Andalusië en Extremadura zouden nu onder controle staan van de rechtse partijen, wat volgens de PP terug te voeren is op de strategische keuzes van Sánchez.
De benoeming van Elma Sáiz en de problemen binnen de regering
De PP hekelt ook de benoeming van Sáiz tot woordvoerder, waarbij ze haar verleden bij de Navarraanse overheid benadrukken, waarin zij betrokken zou zijn bij raden die ontvankelijk waren voor corruptie. Zij lag onder andere in 2019 en 2020 onder vuur wegens haar economische beleid en haar rol als regeringsvertegenwoordiger in Navarra onder de regering van José Luis Rodríguez Zapatero.
De partij stelt dat Sánchez met deze benoemingen de kans heeft laten liggen om echt te reageren op de belangrijke uitslagen en om nieuwe, schone profielen te laten zien die niet door corruptie of schandalen zijn belast.
De bredere gevolgen voor Spanje’s politieke landschap
Volgens de PP is Spanje niet per se rechts georiënteerd door de recente verkiezingsverliezen van de PSOE, maar is de schildering dat de centrumlinkse partijen terrein verliezen vooral te danken aan een PSOE dat meer naar links is opgeschuifd en de traditionele middenpositie heeft verlaten.
De partijen rechts van het centrum zouden hierdoor nieuwe regio’s hebben weten te veroveren, zoals Andalusië en Extremadura, waarmee de ideologische verdeling in Spanje verder lijkt te verschuiven naar rechts, aldus de oppositie.
