Persoonlijke Reflecties na Detentie
Iñaki Urdangarin heeft bekendgemaakt dat hij een nieuwe hoofdstuk in zijn leven is begonnen sinds hij vrijgelaten is uit de gevangenis. Tegelijk benadrukte hij dat het herstellen van vrijheid niet eenvoudig is. In een interview op La2 Cat legde hij uit dat zijn periode achter de tralies hem heeft geholpen om zichzelf beter te leren kennen en meer balans te vinden. Bovendien gebruikte hij die tijd om te studeren en zich voor te bereiden op de toekomst. Desalniettemin erkende hij dat die periode emotioneel zwaar was en dat hij veel huiltte in de eerste drie maanden. Hij vond het moeilijk om zijn emoties onder controle te houden, wat niet alleen bezorgdheid bij anderen wekte, maar ook zijn eigen welzijn beïnvloedde.
De Impact van Juridische Procedures en Persoonlijke Verlies
Urdangarin verwees verder naar het lijden dat hij door de jaren heen ondervond tijdens het juridische proces. Hij gaf aan dat hij bijna alles materialistisch gezien verloren had, inclusief een van de liefdes van zijn leven, Cristina. Hij beschreef deze periode als bijzonder zwaar, waarin hij en zijn omgeving het erg moeilijk hadden. Zijn gevoelens hierover blijven actueel: hij houdt veel van Cristina en betreurt dat hij haar heeft moeten loslaten. Na zijn vrijlating ervoer hij aanvankelijk het stigma en de publieke beschuldiging, maar volgens hem is dat nare gevoel nu afgenomen en geniet hij weer van een vrij normaal leven.
Nieuwe Initiatieven en Gezinsleven
Urdangarin uitte zijn verlangen om zich te blijven uitleggen en de echte Iñaki te laten zien. Hij is bezig met een nieuw project dat gericht is op het helpen van anderen om moeilijkheden te overwinnen, en hij wordt daarbij gesteund door zijn kinderen. Over zijn tijd in de gevangenis vertelde hij over zijn contacten met het personeel, zijn routines en hoe hij de eerste drie maanden gebruikte om te lezen, te schrijven, te studeren en te sporten. Hij beschouwde sport als zijn medicijn: zonder beweging zou hij het niet gered hebben, omdat hij anders zou afdwalen.
Herinneringen aan Gezinsbanden en Rehabilitatie
Hij bedankte de brieven en bezoeken die hij kreeg tijdens zijn detentie en herinnerde zich dat de eerste toestemming hem toeliet om bij zijn moeder in Vitoria te slapen. Zijn moeder is altijd zijn eerste steun geweest, net als zijn kinderen. Volgens Urdangarin representeren zijn kinderen een voorbeeld van veerkracht in het licht van de gebeurtenissen. Aan het begin was hij een zeer controlerend en rigid vadersfiguur, maar de periode in de gevangenis heeft hem doen begrijpen dat het beter is om meer ontspannen te zijn. Tijdens het interview riep hij een van zijn zoons, Pablo, om, waarbij hij benadrukte dat Pablo meer talent heeft dan hijzelf als handbalspeler.
