Verklaring van Irene Montero over de juridische situatie
De Europees parlementslid en secretaris van het beleid van Podemos, Irene Montero, heeft onlangs haar mening gegeven over de uitspraak tegen de voormalige procureur-generaal van Spanje, Álvaro García Ortiz. Tijdens een interview op TVE, dat op 10 december 2025 plaatsvond, wees ze op wat zij beschouwt als „juridisch coup-poging“ door de rechtse partijen.
Volgens Montero is de ‘rechtse golpistische’ beweging al tien jaar bezig met het fabriceren van valse juridische aanklachten. Het doel hiervan zou zijn om coalitievorming te voorkomen en de deelname van Podemos aan de regering te blokkeren. Ze verklaarde dat deze tactiek de basis vormt voor de recente veroordeling van García Ortiz tot twee jaar ontslag uit zijn ambt en dat dergelijke acties al geruime tijd werden aangekondigd.
Voorbeelden van rechtse intimidatie en manipulatie
Montero noemde voorbeelden die volgens haar aantonen dat de rechtse partijen in Spanje de regels van het democratisch spel niet accepteren. Een voorbeeld was de zaak rond Victoria Rosell, een rechter verbonden aan Podemos. Ze werd aangeklaagd door José Manuel Soria, voormalig minister van de Volkspartij (PP). Volgens Montero was er sprake van een ‘corrupt rechter’ en vals bewijs om Rosell te beschadigen.
Een ander incident betrof de verwijdering van een zetel van Podemos, wat volgens Montero mogelijk was door samenwerking tussen het Socialistische Partido Obrero (PSOE) en een rechterlijke macht. De door haar genoemde rechter was Marchena, die ook de uitspraak tegen García Ortiz heeft gedaan.
Rechtsacties onder het mom van fascisme
Volgens Montero herhaalt deze actiemethode zich, omdat de rechtse partijen volgens haar niet willen accepteren dat zij zich aan de democratische regels houden. Ze stelt dat wanneer zemacht verliezen, ze „het uniform van het fascisme aantrekken“. Deze houding zou bedoeld zijn om de invloed te vergroten en de democratie te ondermijnen.
Ze voegde eraan toe dat dergelijke gedragingen, die ze aanduidt als ‘golpe’, geen consequenties lijken te hebben, en dat het niet relevant is of er opnieuw een staatsgreep wordt gepleegd. Volgens haar handelt de PSOE hier niet krachtig genoeg tegen, omdat zij volgens Montero ‘machteloos’ zijn en niet in staat zijn om de juridische en mediatische aanvallen van de rechtse partijen te weerstaan. Dit gebeurt volgens haar zowel op het gebied van woningbeleid als de gezondheidszorg.
De noodzaak van maatschappelijke weerstand
Montero benadrukt dat Podemos de democratie moet verdedigen tegenover de ‘rechtse golpe-beweging’. Ze gelooft dat er geen kracht sterker is dan de organisatiedrang en strijdvaardigheid van de mensen zelf. Voorbeeld hiervan zijn militaire successen zoals het recht op abortus en de invoering van acht uur werkdag.
Volgens haar moment is nu om dat proces te herhalen en de ‘vrienden van de macht’ te overtuigen dat Spanje niet hun privébezit is en dat de staat niet alleen van hen is. Ze roept het PSOE op om, indien zij niet willen of niet kunnen, plaats te maken voor links, dat wel de kracht heeft om de democratie te beschermen en de rechtse golpistisiche krachten het hoofd te bieden.
