Inleiding en historische context
De Fundación También viert dit jaar haar 25-jarig bestaan. Volgens de voorzitster, Teresa Silva, laat deze periode zien hoe de kansen voor mensen met een handicap om aan diverse sportactiviteiten deel te nemen, aanzienlijk zijn veranderd. De organisatie initieerde haar missie als een levensproject, niet slechts als een persoonlijke keuze of impulspoging. Silva benadrukt dat haar vader haar dat advies gaf, vooral omdat hij zelf een fervent sporter was en eind jaren tachtig een ernstig ongeval kreeg, dat hem in een rolstoel zette. Meer dan tien jaar later richtte zij, geïnspireerd door haar eigen ervaring, de stichting op, die inmiddels een referentiepunt is in inclusieve sport in Spanje.
Persoonlijke achtergrond en motivatie
Teresa Silva raakte in 1989 verlamd na een ongeval tijdens trainingen met de Spaanse parapente selectie. Ze bracht negen maanden door in het Nationaal Revalidatieziekenhuis van Toledo, waarna ze ontdekte dat haar levensstijl en de mogelijkheden voor sport voor mensen met een handicap sterk waren veranderd. Voor haar was het van jongs af aan een vanzelfsprekendheid om te sporten; haar deelname beperkte zich aanvankelijk tot tafeltennis, basketbal en zwemmen. Toen ze later hoorde dat Amerikanen zittend skiën, ontdekte ze dat dit in Spanje niet mogelijk was. Ondanks de hoge kosten en de logistieke uitdagingen bleef ze zoeken naar opties.
Ontwikkeling van de stichting en eerste successen
Haar zoektocht leidde uiteindelijk tot de ontmoeting met Amerikaanse instructeurs die Sierra Nevada voorbereidden voor het Wereldkampioenschap skiën zonder obstakels. Dit was haar eerste ervaring met aangepast skiën, waarbij ze meteen de wens ontwikkelde om anderen deze vrijheid te laten ervaren en hen aan te moedigen om te sporten. Met deze ervaring richtte Silva de Fundación También op, na een periode van twee jaar plannen maken en financiering regelen. Het opzetten van de stichting vereiste aanzienlijke investeringen, maar dit hield haar niet tegen. Ze richtte haar eerste programma op de promotie van alpineskiën voor mensen met een handicap, wat al snel leidde tot de oprichting van een demonstratie- en competitieteam dat succesvol was en anderen inspireerde.
Uitbreiding en maatschappelijke impact
In de eerste jaren sloeg Silva bruggen met sponsors en breidde ze haar activiteiten uit. Binnen vijf jaar groeide de stichting aanzienlijk en werden nieuwe programma’s ontwikkeld. Haar vader, die haar aanvankelijk waarschuwde voor de intensiteit van haar project, was later overtuigd door haar inzet en visie. Silva schreef talloze brieven en kreeg steun van mensen uit haar omgeving die enthousiast werden over haar missie. Ze benadrukte dat haar sportieve achtergrond haar de waarden had bijgebracht waarmee ze de uitdagingen van het creëren van een inclusiviteitssysteem kon aangaan.
Veranderingen in de samenleving en toekomstperspectieven
Volgens Silva heeft de maatschappij de perceptie op handicap sterk veranderd, vooral door de aanpak van fysieke barrières. Ze uitte haar tevredenheid over de vooruitgang die ze de afgelopen 25 jaar heeft gezien in het leven van vele mensen met een beperking. Het normaliseren van het dagelijks leven en het ensceneren van inclusieve sportactiviteiten zijn haar belangrijkste doelstellingen gebleven. Silva benadrukte dat ze zich inzet voor een samenleving waarin sport voor iedereen vanzelfsprekend is en dat het nog veel werk vergt om volledige inclusie te realiseren.
Huidige en toekomstige initiatieven
De stichting heeft onder haar leiding ook talentontwikkeling gestimuleerd. Zo werd Audrey Pascual, die tien jaar geleden als jong meisje aangesloten werd, geselecteerd om Spanje te vertegenwoordigen in het Paralympische downhill skiën van het aankomende jaar. Silva gaf aan dat het belangrijk is om jonge sporters niet onder verkeerde druk te zetten en dat de organisatie alles in het werk stelt om haar prestaties zo ontspannen mogelijk te laten verlopen. Daarnaast benadrukt Silva dat het vinden van gekwalificeerde instructeurs een uitdaging blijft, maar dat het aantal gespecialiseerde professionals toeneemt. Vrijwilligers spelen hierbij een essentiële rol, en haar organisatie beschikt over hooggekwalificeerde coaches, wat essentieel is voor het goede verloop van de sportactiviteiten.
Slot en verwachtingen voor de toekomst
Teresa Silva kijkt uit naar 2050, wanneer de stichting haar 50-jarig bestaan viert. Ze hoopt dat sport voor mensen met een handicap volledig genormaliseerd is en dat de rol van Fundación También minder essentieel wordt doordat inclusieve sportstructuren standaarden worden. Voor haar is het belangrijk dat sport een vanzelfsprekend onderdeel blijft van het leven van mensen met een handicap en dat de maatschappelijke perceptie verder verbetert.
